کد مطلب:225713 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
حفظ اسرار دیگران و کتمان سر
6) و انی لأنسی السر، كی لا اذیعه
فیامن رأی سرا، یصان بأن ینسی
7) مخافة ان یجری ببالی ذكره
فینبذه قلبی الی ملتوی الحشا [1] .
8) فیوشك من لم یغش سرا و جال فی
خواطره ان لا یطیق له حبسا [2] .
[ صفحه 145]
ترجمه:
6) مطلبی را كه به عنوان رازی پیش من امانت است، فراموش می كنم، تا آن را فاش و شایع نگردانم.
7) پس ای كسی كه راز كسی را می دانی، آن را با فراموشی، از خطر افشا شدن مصون بدار؛ از بیم اینكه مبادا اگر جز این بشود، یادش به دل بگذرد، پس دل، آن را از درون خود بر اطراف خودش بیفكند و ابراز كند.
8) چه بسا فردی كه ظاهرا رازدار است، ولی همواره آن را به خاطرش می آورد؛ كه در این صورت نخواهند توانست آن را پوشیده نگه دارد [3] .
[1] و في بعض النسخ حسا بكسر الحاء المهمله و تشديد سين مهمله.
[2] شيخ صدوق، عيون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 175؛ بحارالأنوار، ج 49، ص 108.
[3] مجموعه ي آثار دومين كنگره ي جهاني امام رضا (ع)، ج 3، ص 370.